บาทหลวงมิชชั่นนารี
คุณพ่อเรย์เป็นบาทหลวงชาวอเมริกัน คณะพระมหาไถ่ เพียงปีเดียวที่ท่านได้รับศีลบวช ผู้ใหญ่สั่งให้ท่านเดินทางไปทำงานที่ประเทศไทย โดยที่ท่านไม่เคยรู้จักแม้แต่ชื่อประเทศไทยมาก่อน ทีหลังมารดาของท่านเล่าให้เราฟังว่า ตัวท่านเองไม่รู้สึกแปลกใจอะไรที่ลูกถูกส่งไปประเทศไทย เพราะคุณพ่อเรย์เป็นเด็กคนเดียวในบ้านที่ชอบรับประทานข้าว
คุณพ่อเรย์เดินทางมาถึงประเทศไทยโดยขึ้นที่ท่าเรือในหมู่บ้านชาวประมง ที่อำเภอศรีราชา ที่นี่เองมีบ้านของคณะพระมหาไถ่เป็นสถานที่ที่ท่านได้เรียนภาษาไทย หลังจากเรียนจบ ท่านถูกส่งตัวไปทำงานที่จังหวัดเลย เป็นสงฆ์เจ้าอาวาสดูแลชาวอีสาน ที่กระจายอยู่ที่ราบและตามภูเขาต่าง ๆ
หลังจากสิบปีที่คุณพ่อเรย์ทำงานในเขตอีสาน ท่านถูกย้ายไปช่วยงานที่พัทยา ที่ที่ท่านจะได้อภิบาลบรรดาเหล่าทหารอเมริกันที่แวะลงจากเรือเพื่อเที่ยวพักผ่อน ในปี พ.ศ.2512 คุณพ่อเรย์ทำหน้าที่แทนบาทหลวงก๊อตเบาต์เป็นเจ้าอาวาสวัดนักบุญนิโคลัส พัทยา วันหนึ่ง มีสตรีคนหนึ่งอุ้มลูกอ่อนมาหาคุณพ่อเรย์ เธอเล่าให้ท่านฟังว่า สามีได้ทอดทิ้งเธอและลูกไป เธอรู้สึกว่าไม่สามารถเลี้ยงลูกคนนี้ได้ต่อไปอีกแล้ว คุณพ่อเรย์รับปากที่จะอุปการะเด็กคนนี้ไว้ นี้เป็นจุดเริ่มต้นการช่วยเหลือชีวิตอีกหลายร้อยหลายพันชีวิตของคุณพ่อเรย์ และชีวิตของท่านจะเปลี่ยนไป
นี้คงเป็นก้าวแรกของมูลนิธิคุณพ่อเรย์ของเรา ด้วยปณิภานของคุณพ่อเรย์ที่จะช่วยเหลือเด็กและผู้พิการซึ่งเป็นผู้ด้อยโอกาสในสังคม